نیرنگستان

نافرمانی مدنی

نافرمانی مدنی یکی از راه های خشونت پرهیز است كه در آن معترضين براي نشان دادن غيرعاقلانه و ناعادلانه بودن قوانين يك حكومت ، آگاهانه اقدام به قانون شكني و يا عدم همكاري با آن حكومت مي كنند.بنا بر نوشته های تاریخی سال هاست که این روش اعتراضی مورد استفاده است . سرپيچي زنان ايروكويز از نزديكي با مردان جنگاور خود براي جلوگيري از تولد فرزندان سرباز و ادامه جنگ ها، نشانی از قدمت تاريخي اين شكل از مبارزه دارد. اما پس از مبارزات مهاتما گاندی ثورو و لوتركينگ،نافرمانی مدنی بیش از پیش شناخته شد و امروزه این روش اعتراضی شکلی نو یافته است. بر پايه انگيزه معترضين هدف از نافرماني میتواند آگاه كردن و جلب توجه مردم كشور و يا جهان ،‌ نسبت به رفتار غيرعادلانه و يا غيرانساني حكومت یا ترغيب حاكميت به ترك رفتارهايش (نافرماني ترغيبي) ویا تضعیف حکومت از طریف بی اعتنایی به قوانین که یکی از پایه های قدرت هر حکومت است، باشد.البته احتمال بروز خشونت از طرف حاكميت نسبت به نافرمانان و معترضين وجود دارد و اين منجر به بالا رفتن هزينه هاي اين نوع از مبارزه شده و منجر به عدم تمايل مردم معترض به استفاده از اين روش مبارزه مي شود.
بسیاری از گروه ها ی اپوزیسیون معتقدند که برای دست یابی به دموکراسی در ایران باید جنبش های نافرمانی مدنی تشکیل شود.این نافرمانی می تواند بر اساس روش های بدون مرکز مانند مبارزات الكترونيك و ارتباطي بر پايه اينترنت و مخابرات که میتواند توجه مردم جهان را به رفتار های غیر انسانی خشونت آمیز و مستبدانه ی حکومت ها جلب کند، باشد (ازاین روش نافرمانی مدنی در ایران به خصوص پس از انتخابات دوره ی دهم بسیار استفاده شد)
اما فعالیت خارج از فضای مجازی گاه بسیار موثرتر است . مقاومت مدنی خارج از فضای مجازی می تواند شامل نافرمانی هایی
چون خارج کردن سرمایه از بانک ها دولتی ، کنار گذاشتن حجاب ، حمل پرچم ها ی بدون آرم جمهوری اسلامی و ... باشد
یکی از دلایلی که موجب میشود قشری از مردم حتا در صورت مخالف بودن با  قوانین ناعادلانه و غیر انسانی آن ها  را بپذیرند "واقعی نبودن"حذف قوانین ناعادلانه از زندگی مردم بوده است.مخالفت کلامی با قوانین به تنهایی کارساز نیست.چیزی که مردم ناآگاه را آگاه و آن ها را تشویق به مخالفت با قوانین نا عادلانه و در نتیجه مخالفت و اعتراض به حاکمیت میکند.حذف عملی اینگونه قوانین است .به نظر من ، نا فرمانی مدنی روشیست که اگر سازماندهی شده باشد میتواند توده ی مردم را با خود همراه کند.
دیدگاه شما درباره ی نافرمانی مدنی چیست؟آیا جنبش اعتراضی سبز یک جنبش نافرمانی مدنیست یا در حال تبدیل شدن به چنین حرکتیست؟آیا اصلن در حال حاضر نافرمانی مدنی را راه حل کارآمیدی میدانید؟شما چه روش هایی را برای نافرمانی مدنی در ایران پیشنهاد میکنید؟