نقش زنان در جنبش اعتراضی سبز
فهرست حضور زنان در جنبش سبز را میتوان طبقه بندی کرد:
- حضور فعال و شجاعانه زنان در سطح خیابانها
- حضور سلحشورانه و مقاومت مدارانه زنان در زندانها و مقاومت، در برابر شکنجه ها و اعتراف گیریها. (زنانی چون شیوا نظر آهاری، بهاره هدایت، آذر منصوری، مهدیه گلرو، عاطفه نبوی و..)
حضور با هویتی چون روزنامه نگاران، معلمان، کارگران، فعالان حقوق بشر و هنرمندان و در مقام مادرانی که در سوگ فرزندان شان در فستیوالهای غم و اندوه گورستانها، لکه ننگی بر سیمای حاکمیت فعلی نشاندند
حضور چشمگیر زنان درحرکت اعتراضی مردم ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری اخیر، بسیاری را متوجه خود ساخت. اما این اولین حضور زنان در اعتراضات نبود. سال ۱۳۵۷ نیز دنیا شاهد همین صحنهها بود. تفاوت این دو حضور چیست؟؟؟
نام کشتهشدگان زن انقلاب ۵۷ هرچند که شاید کم هم نبودند ولی هرگز مانند نام ندا آقا سلطان به نمادی برای حرکت های اعتراضی بدل نشد وچیزی که امروز همه از آن آگاهند این است که بی تردید بخش بزرگی از تغییر بنیادی در ایران را زنان رقم خواهند زد.
پ.ن:در اعتراض به ادامه بازداشت شیوا نظر آهاری و وارد آمدن اتهاماتی چون "محاربه" به این فعال حقوق بشری، سازمان گزارشگران بدون مرز، ضمن بی اساس خواندن اتهامات وارده به وی، خواستار جمع آوری امضا و ارسال طوماری به رئیس دستگاه قضایی ایران، جهت صدور حکم آزادی بدون قید و شرط نظر آهاری و رعایت حقوق اولیه و انسانی این فعال مدنیِ محبوس شد.
برای مشاهده ی بقیه متن و امضای طومار آزادی شیوا نظر آهاری به "خواندن مطالب دیگر" مراجعه کنید.
فهرست حضور زنان در جنبش سبز را میتوان طبقه بندی کرد:
- حضور فعال و شجاعانه زنان در سطح خیابانها
- حضور سلحشورانه و مقاومت مدارانه زنان در زندانها و مقاومت، در برابر شکنجه ها و اعتراف گیریها. (زنانی چون شیوا نظر آهاری، بهاره هدایت، آذر منصوری، مهدیه گلرو، عاطفه نبوی و..)
حضور با هویتی چون روزنامه نگاران، معلمان، کارگران، فعالان حقوق بشر و هنرمندان و در مقام مادرانی که در سوگ فرزندان شان در فستیوالهای غم و اندوه گورستانها، لکه ننگی بر سیمای حاکمیت فعلی نشاندند
حضور چشمگیر زنان درحرکت اعتراضی مردم ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری اخیر، بسیاری را متوجه خود ساخت. اما این اولین حضور زنان در اعتراضات نبود. سال ۱۳۵۷ نیز دنیا شاهد همین صحنهها بود. تفاوت این دو حضور چیست؟؟؟
چهرهی غرق به خون ندا آقا سلطان که در تظاهرات پس از انتخابات کشته شد، تبدیل به نماد جنبش اعتراضی کنونی ایران شد. ماجرای ترانه موسوی، دختری که در تجمع مقابل مسجد قبا دستگیر شد، مورد تجاوز قرار گرفت و سوزانده شد نیز یکی از وقایعی بود که در اعتراضات اخیر مردمی بار ها شرح داده شد. عکسها و فیلمهای زنان و دخترانی که توسط نیروهای بسیج و لباس شخصی کتک میخوردند،عکس اول بسیاری از رسانهها در داخل و خارج ایران شد.
جدا از این صحنهها آنچه در اعتراضات اخیر در مورد زنان قابل توجه بود، حضور آنان نه در پشت سر مردان که در بسیاری از مواقع جلوتر از مردان بود. این مسئله گاه آنقدر پررنگ میشد که رسانههای غربی از آن با نام «انقلاب زنان در ایران» یاد میکردند.
شعارها و مطالبات و انگیزههای زنان درانقلاب 57توده وار بود و مطالبه مشخصی که نشان دهنده خواستهها و آرزوهای زنانه باشد در شعارهای آن روزها به صورت یک پدیده اجتماعی دیده نمیشد.
امروز مسالهی زنان، مطالبات آنان و اصولا خودآگاهی جنسیتی در جامعه به طور کلی جلوتر است. به خصوص این که یک جنبش خودآگاه و مستقل فمینیستی وجود دارد که قبلا اصلا وجود نداشت. در انقلاب ۵۷، مسالهی زنان مطرح نبود، تشکلی از زنان وجود نداشت،و همه چیز در یک جنبش ضد شاه دیکتاتور و ضد امپریالیست حل شده بود.
شاید مهمترین تفاوت این دو دوره در این جمله باشد که زنان در انقلاب ۵۷ خود آگاهی جنسیتی نداشتند اما در جنبش سبز زنان از خود آگاهی جنسیتی برخوردارندبا وجود حضور پررنگ زنان در اعتراضات چیزی که باعث نگرانی بسیاری از ناظران است فقدان طرح جدی مطالبات و شعارهای برابری خواهانه ی زنان در جنبش سبز است .به نظر میرسد جنبش سبز باید در پی راهی باشد که مسایل زنان که در جنبش تزریق شده پیوند واضحتر، علنیتر و مشخصتری با خواستههای دمکراتیک و مدنی مردم بخورد. خواسته های ضد تبعیض جنسیتی زنان در کنار و یا حتی در دل خواسته های عمومی و کلی جنبش سبز قرار گیرد و در قالب شعار در جنبش مطرح شود .
با وجود تمام این مسائل چه آنان که معتقد به حضور مستقل زنان در جنبش اعتراضی کنونی هستند و چه آنان که هنوز این استقلال را باور ندارند، در این نقطه مشترکند که نمادهای جنبش کنونی بسیار ’’زنانهتر‘‘ از نمادهای انقلاب ۵۷ است .نام کشتهشدگان زن انقلاب ۵۷ هرچند که شاید کم هم نبودند ولی هرگز مانند نام ندا آقا سلطان به نمادی برای حرکت های اعتراضی بدل نشد وچیزی که امروز همه از آن آگاهند این است که بی تردید بخش بزرگی از تغییر بنیادی در ایران را زنان رقم خواهند زد.
پ.ن:در اعتراض به ادامه بازداشت شیوا نظر آهاری و وارد آمدن اتهاماتی چون "محاربه" به این فعال حقوق بشری، سازمان گزارشگران بدون مرز، ضمن بی اساس خواندن اتهامات وارده به وی، خواستار جمع آوری امضا و ارسال طوماری به رئیس دستگاه قضایی ایران، جهت صدور حکم آزادی بدون قید و شرط نظر آهاری و رعایت حقوق اولیه و انسانی این فعال مدنیِ محبوس شد.
برای مشاهده ی بقیه متن و امضای طومار آزادی شیوا نظر آهاری به "خواندن مطالب دیگر" مراجعه کنید.